De Wet Arbeidsmarkt in Balans: de transitievergoeding!
Recht op transitievergoeding
De transitievergoeding is sinds 1 juli 2015 een bekend begrip bij ontslag op initiatief van de werkgever. Waar de transitievergoeding momenteel nog kan worden ‘ontlopen’, bijvoorbeeld door contracten voor bepaalde tijd in totaal korter dan 24 maanden te laten duren, zal per 1 januari 2020 al direct een transitievergoeding verschuldigd zijn bij beëindiging van het dienstverband door de werkgever, ongeacht de duur van het dienstverband. De eis dat de arbeidsovereenkomst minimaal 24 maanden moet hebben geduurd, komt daarmee te vervallen. Zelfs als de werkgever tijdens de proeftijd opzegt en het dienstverband slechts enkele dagen heeft geduurd is hij vanaf 1 januari 2020 een transitievergoeding verschuldigd.
Berekening
De berekeningswijze van de transitievergoeding wijzigt eveneens. De vergoeding zal per 1 januari 2020 worden berekend op basis van het aantal hele kalenderjaren dat de arbeidsovereenkomst heeft geduurd en dus niet meer op halve jaren. De hoogte van de transitievergoeding wordt dan als volgt berekend: aantal dienstjaren x 1/3ᵉ bruto maandsalaris. Indien de arbeidsovereenkomst korter heeft geduurd dan 1 jaar wordt de transitievergoeding naar rato berekend.
Indien u dus met een medewerker een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd heeft afgesloten die eindigt na 1 januari 2020, dan bent u daarvoor meteen een transitievergoeding verschuldigd indien de overeenkomst na afloop niet wordt voortgezet, ook al is de overeenkomst aangegaan onder het huidige recht. Weest u zich hiervan bewust indien u op het punt staat om een contract aan te gaan of te verlengen!
Uitzonderingsregels vervallen
Per 1 januari 2020 vervallen ook de regels met betrekking tot een hogere vergoeding voor oudere werknemers met een lang dienstverband, en de uitzondering voor kleine werkgevers die personeel ontslaan vanwege economische omstandigheden. Het kan daarom gunstig zijn om een oudere werknemer pas volgend jaar te ontslaan.